Vaartocht Wallen
Laagste brug nr. 223 Kloveniersburgwal: 1,69 m +NAP
Bron: De Amsterdamse vaargids
Download deze vaartocht
Terug naar alle vaartochten
In lange regenjassen, met het hoofd diep in de kraag verborgen, gaan de mannen schuil die als geen ander weten dat je liefde niet kopen kunt.
Het wallengebied is één van de grootste vermaakcentra van Nederland.
De typische rode verlichting, waaraan men wereldwijd dit stukje Amsterdam herkent, vindt zijn oorsprong in de lampjes waarmee de vrouwen van plezier vroeger op de kade scheepslieden stonden te wenken. Het schijnt dat deze vrouwen rood papier om hun lampen wikkelden, zodat zij het broodnodige onderscheid creëerden met de overige verlichting aan het water.
We vangen onze tocht aan bij de Schreierstoren.
Dit is een van de weinige overgebleven imposante onderdelen van de oude verdedigingswal rondom Amsterdam. Eeuwen geleden was de toren omringd door zeewater. Het herhaaldelijk ophogen van de weg heeft ertoe geleid dat het verdedigingswerk slechts voor een deel zichtbaar is gebleven.
We vertrekken in noordelijke richting en passeren brug nr. 299.
Nadat de brug is gepasseerd gaan we gelijk bakboord uit in de richting van het Centraal Station.
Daarna direct weer bakboord naar de toegang tot de Oudezijds Kolk.
Aan bakboordzijde staat een aantal pakhuizen. Het vijfde pakhuis, genaamd Malaga, stamt uit 1617 en is het oudste pakhuis van Amsterdam.
We varen nu aan op het Kolksluisje.
N.B. Laat u beslist niet opjagen door achteropkomende rondvaartboten.
Het Kolksluisje werd gebouwd in de vijftiende eeuw en sloot Amsterdam, tot de komst van de Oranjesluizen, af van de zee getijden. Hoewel we langs de Oudezijds Voorburgwal varen, loont het hier de moeite aan bakboordzijde een stukje Oudezijds Achterburgwal mee te pikken. Dit mooie deel van Amsterdam is alleen per boot te bezoeken.
Met hun voeten in het water geven de panden hier betekenis aan de kreet het ‘Venetië van het Noorden’, een bijnaam die menig romantische stadspoëet aan onze metropool heeft meegegeven.
We vervolgen onze tocht via de Oudezijds Voorburgwal.
Aan stuurboordzijde ligt het café De Haven van Texel. In een ver verleden bevond zich in dit pand een populair bordeel. Binnen aan de bar kan het gebeuren dat een van de stamgasten u het verhaal vertelt van een Noor, die na het samenzijn met een van de animeermeisjes, opgejaagd door zijn geweten, een mes greep en haar de keel doorsneed. Vervolgens gooide hij haar, in een verwoede poging zijn sporen uit te wissen, met een grote zwaai door het raam in de richting van de gracht. Hij wist echter niet dat zich daar een aanlegsteiger bevond. Haar lichaam bleef daar als levenloze bewijslast liggen.
Vlak voor brug nr. 207 bevindt zich aan stuurboordzijde op nummer 40 het Museum Amstelkring, beter bekend als ‘Ons Lieve Heer op Solder’. In de zeventiende eeuw mochten de katholieken hun geloof niet openlijk belijden. Katholieke kerken die aan de buitenzijde niet als zodanig te herkennen waren, de zogenoemde schuilkerken, werden oogluikend toegestaan. Vandaag de dag is deze schuilkerk als museum een populaire bezienswaardigheid voor dagjesmensen. Het bezit een schitterend orgeltje en fraaie ornamenten.
We passeren nu de Pillenbrug, nr. 207. De brug dankt haar bijnaam aan de reputatie als ontmoetingsplaats voor handelaren in en gebruikers van geestverruimende en verdovende middelen. De werkelijke naam is Oudekerksbrug, vernoemd naar de naburige Oude Kerk. Rondom deze oudste kerk van Amsterdam bevindt zich een keur aan donkere, willige, schaars geklede lichtekooien.
Sommige Amsterdammers beweren dat er vanaf de Oude Kerk gangen liepen naar het vroegere Cellenzusterklooster op de hoek van de Oudezijds Voorburgwal en de Molensteeg. Deze gangen vormden een verbinding naar het Minderbroederklooster, dat aan de zuidzijde van de Molensteeg stond.
Bij het restaureren van een aantal panden in de negentiende eeuw is er wel eens een deur blootgelegd die moest voorkomen dat onbevoegden toegang kregen tot deze ondergrondse verbinding.
Aan stuurboordzijde ligt broodjeszaak Kontiki. Een schipper met stevige trek legt hier aan voor uitstekende broodjes lamsvlees of pikante kipsaté.
Vlak voor de Oude Hoogstraat zit in de Peilsteeg een van de oudste proeflokalen van Amsterdam, Wijnand Fockink. Dit geslaagde alternatief voor het bruine café is een bezoekje waard.
Let op: de steiger van Hotel The Grand is alleen bedoeld voor rondvaartboten die kort willen halteren, niet afmeren!
Restaurant Roux heeft inmiddels plaats gemaakt voor visrestaurant Bridges waar chef-kok Aurélien Poirot de scepter zwaait. Volgens velen een verrijking van culinair Amsterdam.
Dit gedeelte van de Oudezijds Voorburgwal droeg vroeger de bijnaam Fluwelenburgwal. De naam werd ontleend aan de gefortuneerde families die hier woonden en zich konden permitteren om in fluweel gekleed te gaan.
Waar de Oudezijds Voorburgwal eindigt, vervolgen wij onze tocht via de Grimburgwal richting stuurboord en passeren de Grimnessersluis. Pas op: het Rokin is een drukbevaren rondvaartroute.
We vervolgen onze tocht met een scherpe draai naar bakboord. We zijn nu op het Rokin en varen in de richting van de Munttoren.
We passeren de Doelensluis en varen bakboord de Kloveniersburgwal op.
Aan bakboord passeren we het Doelen Hotel. Bovenaan de gevel ontwaren we twee figuren uit Rembrands bekende schilderij ’De Nachtwacht’. Het Doelen Hotel is gebouwd op de fundering van het voormalige Gebouw der Schutterij. Hier werd de originele Nachtwacht geschilderd.
De rondvaartboten van Amsterdam, nu een van de grootste toeristische trekpleisters van Nederland, vonden hun oorsprong bij het Doelen Hotel. De eerste rondvaartboot van de stad, De Tourist, voer vanaf 1909 vanaf het hotel.
Even voorbij brug nr. 222 zien we aan bakboordzijde de doorgang naar de Oudemanhuispoort.
Na de volgende brug draaien we scherp stuurboord uit de Raamgracht op. Na brug nr. 230 gaan we bakboord uit de Antoniesluis door (pas op voor rondvaartboten in de sluis, dit is een onoverzichtelijke hoek). Gelijk na de Antoniesluis draaien we stuurboord uit de Uilenburgergracht op.
Aan bakboordzijde zien we het prachtig gerestaureerde gebouw van Gassan Diamonds. Dit was vroeger, getuige de enorme pijp op de binnenplaats, een door stoom aangedreven diamantslijperij. De stoommachine dreef de drijfbanden aan die in verbinding stonden met de vele diamantslijptafels in het enorme gebouw. Om fonkelende diamanten te bewonderen kunnen liefhebbers hier aanleggen voor een bezoek.
Net na de diamantslijperij zien we links een oude joodse synagoge. Na een uitgebreide renovatie is deze weer in gebruik genomen. De grote zaal kan worden gehuurd voor concerten, vergaderingen, feesten en recepties. Begin 2003 is de Uilenburger sjoel door de gemeente aangewezen als officiële trouwlocatie.
Aan het eind van de gracht volgen we de route over de Rapenburgerwal.
Op de Oude Schans aangekomen vervolgen wij onze weg bakboord uit.
Voor brug nr. 286 draaien we stuurboord uit de Recht Boomssloot op. Let op de doorvaarthoogte!
De buurt waar we nu doorheen varen was vroeger beter bekend als de ‘Lastage’. De hoge kademuren links en rechts vertellen dat dit gedeelte van de stad buiten de sluizenring lag en dus onderhevig was aan getijdenbeweging.
We zijn inmiddels weer teruggekeerd op de Geldersekade.
Links in de kademuur zitten nog enkele overblijfselen van de zandstenen stadswal uit de vijftiende eeuw.
We varen door het ‘Chinatown’ van Amsterdam.
De Chinezen in Amsterdam vormen een hechte gemeenschap met eigen winkels en zelfs een eigen medisch centrum(ziekenhuis) (zie stuurboordzijde).
Voor ons is weer de Schreierstoren te zien. Het eindpunt van onze tocht.
